قشنگ کوچک
گفت: کسی دوستم ندارد.میدانی چقدر سخت است این که کسی دوستت نداشته باشد؟تو برای دوست داشتن بود که جهان را ساختی.حتی تو هم بدون دوست داشتن...!
خدا هیچ نگفت.
گفت:به پاهایم نگاه کن!ببین چقدر چندش آور است.چشم ها را آزار می دهم.دنیا رو کثیف میکنم.
خدا هیچ نگفت.
گفت:این دنیا فقط مال قشنگهاست.مال گل ها و پرانه ها،مال قاصدک ها،مال ما نیست.
خدا گفت:چرا مال تو هم هست.
دوست داشتن یک گل،دوست داشتن یک پروان یا قاصدک کار چندان سختی نیست.اما دوست داشتن یک سوسک،دوست داشتن تو کار دشواریست.
دوست داشتن کاری است اموختنی؛و همه رنج آموختن را نمیبرند.
ببخش کسی را که تو را دوست ندارد.زیرا که هنوز مومن نیست.زیرا که هنوز دوست داشتن را نیاموخته.او ابتدای راه است.
مومن دوست دارد.همه را دوست دارد.زیرا همه از من است.و من زیبایم.من زیبایم،چشمهای مومن جز زیبا نمیبیند.زشتی در چشمهاست.در این دایره هرچه که هست نیکوست.
آن که بین آفریده های من خط کشید،شیطان بود.شیطان مسول فاصله هاست.
حالا قشنگ کوچکم!نزدیک بیا و غمگین نمباش.
قشنگ کوچک حرفی نزد و دیگر هیچگاه نیندیشید که نازیباست.
خداییش قشنگ نبود؟؟؟؟؟؟؟؟؟
البته از قدیمی بودنش فاکتور بگیریدا!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
موفق باشید
من رفتم